کتاب گیج کننده، درخشان، پیچیده، زیبا، وحشتناک To Paradise - اگر این رشته از صفت ها به اندازه کافی آن را بیان نمی کند - کتابی خارق العاده است. این کتاب که به سه بخش به ظاهر مجزا تقسیم شده است، با فاصله 100 سال از هم، یک قسمت داستانی تاریخی (در سال 1893) است، بخشی از وقایع امروزی (1993) و بخشی داستان علمی تخیلی آینده نگر (2093). (این فصل آخر، که اگر به طور کامل در داخل همه‌گیری تهیه نشده باشد، باید از طریق اطلاع‌رسانی شده باشد، آینده‌ای دیستوپیایی پر از «لباس خنک‌کننده» را ارائه می‌کند که برای بیرون رفتن و «اتاق‌های ضدعفونی‌کننده» لازم است تا از احتمال همیشگی عفونت جلوگیری شود. .) کسانی که جدیدترین اثر یاناگیهارا، یک زندگی کوچک را مصرف کردند، تعجب نخواهند کرد که این کتاب، مانند کتاب قبلی خود، بیش از شادی و شادی به درد و رنج علاقه دارد. اما همچنین کتابی است پر از صحنه‌های نقاشی شده با شکوه و ارتباط وسوسه‌انگیز – و با وجود تمام چرخش‌های غم‌انگیزش، کتابی است که امیدی پایدار به امکان و قدرت عشق حفظ می‌کند. (این ممکن است تنها بهشتی باشد که واقعاً ارائه می شود.) به خودی خود، برخی از بخش ها از جهاتی کاملاً متعارف به نظر می رسند، اما در کنار هم - با تمام صخره های افراطی و سؤالات بی پاسخشان - به نظر می رسد داستان ها می پرسند: چه می شود ما از یک رمان می خواهیم؟ وضوح در اینجا در دسترس نیست، اما برخی از تلخ ترین احساساتی که ادبیات می تواند برانگیزد مطمئناً همین است. -C.S.
